Categoría: Asociación
Novas sobre a asociación.
Cambados (17/05/13)
Fotografía nocturna. Practicando.
A fotografía nocturna é toda unha experiencia. A moitos nos gustaría dominala, pero non é fácil. De todos os xeitos e a pesar do mal tempo decidinme a facer unha primeira incursión. Espero que a primeira de moitas.
Dous foron os escenarios escollidos, a Torre da San Sadurniño e As ruinas de Santa Mariña, en Cambados. Da Torre non tiven resultados, debido a ausencia de lúa e á falta de práctica, o que fixo que me decidise polo outro típico escenario Cambadés con algo máis de luz, As ruinas.
Estes foron os resultados.
ISO 100
f 3.5
V 15 segundos
3 disparos de flash no interior.
ISO 100
f 6.3
V 60 segundos
2 disparos de flash no exterior
3 disparos de flash no interior
Fotógrafos: Harry Gruyaert (1941)
Colaboración: “O mar e a luz”, por Anabel Carrión
Hoxe contamos coa colaboración de Anabel Carrión (blog / twitter), que nos presenta unha serie de tres imaxes baixo o título O mar e a luz. Son tres instantáneas que teñen como denominador común ao mar, e que foron tomadas en tres distintos lugares e momentos do día; na Coruña ao mediodía, cun ceo encapotado; ao anoitecer en Castrelo; e de noite cunha lúa case chea, no Grove.
- “Atada ao mar”. Momento: solpor. Lugar: Castrelo, Cambados. O que se ve difuminado ó fondo é a Illa da Toxa.
- “Barca”. Momento: mediodía. Lugar: Porta da Coruña.
- “Lúa”. Momento: noite. Lugar: Pedras Negras, San Vicente do Mar, O Grove.
As fotografías están tomadas cunha cámara reflex Canon EOS 550D, e foron editadas co programa Aperture de Apple. Pódense ver en tamaño máis grande, e saber máis sobre os datos EXIF na súa conta de Flickr:
Colaboración: Muelles, de Daniel Chapela Cordeiro
Daniel Chapela Cordeiro achéganos imaxes representativas dos diferentes peiraos nos que pasou parte da súa infancia e que hoxe en día están abocados a desaparecer. Estas pertencen ao seu proxecto personal Muelles. Podedes ver o seu traballo completo aquí.
Aquí a súa explicación:
“¿Que acontece cando sabemos que algo vai desaparecer? ¿Cando entra nunha etapa de decadencia e decatámonos de que é irremediable a volta atrás, quedando como un recordo, unha sombra do que foi?
Nese momento, cando te decatas de que está a rematar comezas a ver cara a atrás, a recompilar eses recordos prezados, collendo forzas para o adeus definitivo.
Algo parecido é o que me acontece cos peiraos, a desaparición destes, é cada vez é máis acusada, moitos deles por falta de uso, outros porque quedarán incluídos dentro doutros moito maiores e con usos totalmente distintos.
Dende a miña infancia pasei días e días, pescando, xogando ou simplemente tomando o sol e charlando nun destes peiraos. Ao ver que cada vez desaparecen e faise máis difícil encontralos doume conta das sensacións que me transmitían e aínda hoxe en día me seguen transmitindo. Cando estás nun destes sentes unha sensación de calma, sosego, plenitude e admiración.
Recordo os días no peirao, o sol, a brisa e o mar, aquel arrecendo a mar que o enchía todo, días de felicidade. Os días de tormenta amplificabanse vendo o mar picado, as ondas chocando contra as rochas, as nubes negras, creando un ambiente sublime que me deixaba impresionado. O adeus é inevitable pero sempre quedaranme os meus recordos, as miñas imaxes que agora comparto, imaxes que mostran algúns dos poucos peiraos que quedan e aqueles tesouros que nos podemos encontrar neles, esas arandelas de amarre, as cordas, as redes que co paso do tempo avellentan xunto ao seu dono, o peirao. Un envellecemento que o leve talvez ao seu final pero que parece embelecelo cada día que pasa.
Será un adeus, pero non de todo real, pois sempre estarán na miña memoria.”
Colaboración: Juan Rey
Gracias por esta nova colaboración a Juan Rey que aínda que asegura que non ten ningunha fixación coa auga; vos diredes…
A modo de curiosidade podemos salientar os distintas formas de fotografiar a auga. Na primeira foto, cunha velocidade de obturación de 1/200 segundos, a auga fica paralizada, mentres que na última foto, cunha velocidade de 20 segundos, a auga queda plasmada como unha manta suave.
Animádevos a probar, a fotografiar a auga con distintas velocidades de obturación, pero ollo, as veces necesitaredes un trípode.!!!
Colaboración: Stella Míguez
Chámome Stella Míguez, e nacín o nove de novembro de 1992 en Portonovo. Dende pequena crecín observando ao meu pai facer fotos coa súa analóxica, e pouco a pouco comecei a poñer interese por este pequeno mundo. Ata hai uns anos todo o que levaba aprendido era de investigar polos libros, ver tutoriais e ler nos foros de internet. Agora mesmo estou na capital compostelana estudando fotografía artística. No que as miñas fotos se refire, gústanme as composicións limpas e sinxelas, e os temas que máis trato son os retratos, os espazos urbanos, a arquitectura e a natureza.
Ver máis fotografías na conta de Flickr.
Roteiro fotográfico polas ruínas de Santa Mariña, Cambados
- 11:00. Café de benvida, na cafetería A Leria (Praza de Alfredo Brañas). Presentación e nocións básicas de fotografía. En especial, sobre o concepto de profundidade de campo.
- 11:30. Saída cara as ruínas. Ao chegar, ruta guiada a cargo da historiadora Maribel Iglesias, que nos explicará a historia do templo e qué persoaxes ilustres están alí soterrados.
- 14:00. Hora aproximada de finalización.
Donativo: 3 € (inclúe o almorzo e a visita guiada).